I will share about my Family, My Feelings and My thoughts. Also I wish to share what we cook, what we eat and where we go.
d r o p sth
Wednesday, December 28, 2016
အေမ့အိမ္မွာ အေမခ်က္တဲ့ ညစာစား...
အေမ့အိမ္မွာ အေမခ်က္တဲ့ ညစာစား...
ငါးရံအူ ဆီျပန္ဟင္း
ငါးရံေခါင္းနဲ႔ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္ အေရေသာက္
ပုဇြန္အစပ္ခ်က္
ၿမိန္ခ်က္ႏွယ္.....
Tuesday, December 06, 2016
Saturday, December 03, 2016
Chwee kueh
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စင္ကာပူဝန္ႀကီးက
တကူးတက လိုက္ေကၽြးရတဲ့ Chwee kueh
(known also as chwee kwee or chwee kweh)
(Chinese: 水粿; pinyin: shuǐguǒ; Pe̍h-ōe-jī: chúi-kóe;
literally: "water rice cake") is a type of steamed rice cake,
Shui Kway or Chew Kueh ေခၚ ရႈးေကြ႕ ဆိုတဲ့ မနက္စာပါ။
ဆန္မုန္႔ကိုေရနဲ႔ အခ်ိဳးက်စြာေရာၿပီး
ခြက္ေသးေသးေလးေတြထဲကို ထည့္ၿပီး
ေရေႏြးေငြ႕နဲ႔ ေပါင္းထားတာကို
မုန္လာဥျဖဴကို အေျခာက္လွမ္းထားၿပီး
ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႔နဲ႔ ျပန္ေၾကာ္ထားတာကို
ဆမ္ဘာ Sambal လို႔ ေခၚတဲ့
င႐ုတ္သီးအႏွစ္နဲ႔ စားၾကပါတယ္၊
Thursday, December 01, 2016
ခရမ္းေရာင္ သံမဏိလိပ္ျပာ - Papilionandaaungsansuukyi
ဒီဇင္ဘာ-၁- ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕နိုင္ငံေတာ ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုဂုဏ္ျ ပဳတဲ့အေနနဲ႔ ၾကာသပေတးေန႔မွာ
စင္ကာပူရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္အတြင္း သစ္ခြမ်ိဳးစပ္တစ္ခုကို
aဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အမည္ေပးခ ဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ခရမ္းေရာင္မ်ိဳးစပ္သစ္ခြျဖစ ္တဲ့
Papilionanda Aung San Suu Kyi ဟာ ခုခ်ိန္ထိ အထင္ကရပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕
အမည္ေပးထားတဲ့ သစ္ခြေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ထဲမွာ ပါဝင္လာျပီျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လီရွန္လြန္းရဲ႕ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ စင္ကာပူနိုင္ငံကို
သံုးရက္ၾကာ ခရီးစဥ္ေရာက္ရွိေနတာျဖစ္ပါတ ယ္။
#Papilionanda
Aung San Suu Kyi, which is a cross between Papilionanda Josephine van
Brero and Vanda Varut Fuchsia, is a purplish looking variety that
blooms on a strong upright stalk. The cluster generally bears 5-10
flowers, each measuring about 9cm across.
Papilionanda ဆိုတာ အဓိပၸါယ္က
Beautiful Butterflyတဲ့။
ခရမ္းေရာင္ သံမဏိလိပ္ျပာေပါ့။
#papilionandaaungsansuukyi
Photo Credit - Min Kan Si
Sunday, November 06, 2016
Thursday, October 06, 2016
yong tau foo
yong tau foo လို႔ေခၚတဲ့ စင္ကာပူသူ
စင္ကာပူသားေတြႀကိဳက္ၾကတဲ့ အဆီမပါတဲ့
ေရလံုျပဳတ္ ဟင္းတမ်ိဳးပဲေပါ့။
footcourtsေတြ၊ Kopitian ေတြ၊ foodstall ေတြမွာ
ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ ကိုယ္စားခ်င္တဲ့
အမယ္ေတြကိုေရြးၿပီး ခ်က္ခိုင္းလို႔ရပါတယ္။
အျပဳတ္စားမလား
Dryလို႔ေခၚတဲ့ ျပဳတ္ၿပီးသားကို င႐ုတ္ဆီ၊
yong tau foo အႏွစ္နဲ႔ စားမလား၊
ထမင္းနဲ႔ စားမလား၊
ေခါက္ဆြဲနဲ႔စားမလား၊
ၾကာဇံနဲ႔စားမလား၊
ၫွပ္ေခါက္ဆြဲနဲ႔စားမလား
ဒီအတိုင္းအျပဳတ္ ဒါမွမဟုတ္ Dryပဲစားမလားဆိုတာ
ကေတာ့ ကိုယ့္ေပၚမွာပဲ မူတည္ပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ၾကာဇံနဲ႔ Dryမွာစားပါတယ္။
စင္ကာပူသားေတြႀကိဳက္ၾကတဲ့ အဆီမပါတဲ့
ေရလံုျပဳတ္ ဟင္းတမ်ိဳးပဲေပါ့။
footcourtsေတြ၊ Kopitian ေတြ၊ foodstall ေတြမွာ
ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ ကိုယ္စားခ်င္တဲ့
အမယ္ေတြကိုေရြးၿပီး ခ်က္ခိုင္းလို႔ရပါတယ္။
အျပဳတ္စားမလား
Dryလို႔ေခၚတဲ့ ျပဳတ္ၿပီးသားကို င႐ုတ္ဆီ၊
yong tau foo အႏွစ္နဲ႔ စားမလား၊
ထမင္းနဲ႔ စားမလား၊
ေခါက္ဆြဲနဲ႔စားမလား၊
ၾကာဇံနဲ႔စားမလား၊
ၫွပ္ေခါက္ဆြဲနဲ႔စားမလား
ဒီအတိုင္းအျပဳတ္ ဒါမွမဟုတ္ Dryပဲစားမလားဆိုတာ
ကေတာ့ ကိုယ့္ေပၚမွာပဲ မူတည္ပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ၾကာဇံနဲ႔ Dryမွာစားပါတယ္။
Sunday, July 31, 2016
စာေပေဟာေျပာပြဲ - Singapore
ဆရာApk Cartoonist
ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ရက္၁၀၀အတြက္ ရတက္မေအးသူမ်ားဖို႔။
ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)ေျပာသြားတဲ့......
ဆရာႀကီးဦးဖိုးက်ားရဲ႕ ဖန္ခြက္အေၾကာင္း။
•••••••••••••••••••••••••••••••••
တခါတုန္းက
ဟိုဘက္ရြာနဲ႔ ဒီဘက္ရြာမွာ မိသားစု တစုစီရွိၾကသတဲ့။
ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
စာေပေဟာေျပာပြဲ
ဆရာေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)ေျပာသြားတဲ့......
ဆရာႀကီးဦးဖိုးက်ားရဲ႕ ဖန္ခြက္အေၾကာင္း။
•••••••••••••••••••••••••••••••••
တခါတုန္းက
ဟိုဘက္ရြာနဲ႔ ဒီဘက္ရြာမွာ မိသားစု တစုစီရွိၾကသတဲ့။
တေန႔ၾကေတာ့ ဒီဘက္ရြာက မိသားစုထဲမွာ
ဖန္ခြက္ေလး ၁ လံုးက်ကဲြေရာတဲ့။
ဒီဖန္ခြက္ က်ကဲြတာကုိအငယ္ဆံုး
ကေလးငယ္ေလးက .....
" ဒီဖန္ခြက္ သားေၾကာင့္ က်ကဲြတာမဟုတ္ဘူး ၊
ဖန္ခြက္ကို စားပဲြေပၚကုိ ေသခ်ာမတင္ပဲ ၊
စားပဲြေစာင္းနားမွာ ထားလုိ႔က်ကဲြတာ၊
အမႀကီးထား ထားတာလားမသိဘူး " လုိ႔ ဆုိတယ္ ။
ဒါကုိ အမႀကီး ျဖစ္တဲ့သူက .....
" ငါ့ ေႀကာင့္မဟုတ္ဘူး ၊
အေမက င့ါကုိ ခုိင္းလို႔ အေမ့ေႀကာင့္ ၊
ငါ့ကုိ ထားခုိင္းျပီး တျခားကိစၥ ခိုင္းလို႔ ျဖစ္တာ"
လို႔ျပန္ေျပာတာကို
သူ႔တုိ႔ အေမႀကားေတာ့ .....
" ဟဲ့ ကေလးေတြ .....
ငါ့ေႀကာင့္လုိ႔ပဲေျပာမေနနဲ႔
နင္တုိ႔အေဖေႀကာင့္လညး္ပါတယ္ ။
င့ါမွာ တစ္ ေန႔ တစ္ ေန႔ အိမ္အလုပ္နဲ႔ ရွဳပ္ေနတာ ၊
ျပီးေတာ့ နင္တုိ႔ အေဖကုိ ငါ ၀ယ္ခုိင္းလုိက္တာ
ဖန္ခြက္ မဟုတ္ဘူး ၊ ယြန္းခြက္လို႔" ေျပာသတဲ့။
အဲဒီအခါမွာ အျပင္ကျပန္ေရာက္လာတဲ့
အေဖႀကီးက မေနႏုိင္ေတာ့ ၀င္ေျပာတာေပါ့ ....
" ဟ ... ငါ ဆုိင္ကုိ သြားေတာ့ ဆုိင္မွာ ယြန္းခြက္က
မရွိဘူး ၊ ဖန္ခြက္က ပုိေကာင္းတယ္ ဆုိလုိ႔
ငါက ၀ယ္လာတာ ၊ ငါ အျပစ္တင္မဟုတ္ဘူး ၊
ဆုိင္ရွင္ပါ အျပစ္ရွိတယ္ ။
ျပီးေတာ့ ထုတ္တဲ့လူေတြပါ အျပစ္ရွိတာကြ ၊ င့ါကုိႀကီး ပံုမခ်နဲ႔ " တဲ့ေလ ....
အဲ့သလို သူတုိ႔ ျပသာနာ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ
တဖက္ရြာက မိသားစုမွာလည္း ဒီလုိပဲ
ဖန္ခြက္ က်ကဲြခဲ့တယ္။
က်ကဲြသြားတဲ့ ဖန္ခြက္ေတြကုိ
အငယ္ဆံုး သားေလးက ၁ စခ်င္းစီ လုိက္ေကာက္ရင္း
ေတာင္းပန္ေလသတဲ့ ....
" သားေႀကာင့္ ဖန္ခြက္က်ကဲြသြားတာ ၊
ေတာင္းပန္ပါတယ္ အမၾကီးရယ္ ၊
သားလက္မျမဲလုိ႔ျဖစ္တာပါ " တဲ့ ...
ဒီေတာ့ အမႀကီးကလဲ ....
" ေမာင္ေလးရယ္ မင္း ေႀကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး ၊
အမက စားပဲြစြန္းနားမွာတင္ခဲ့လုိ႔ အမအျပစ္ပါ "
ဆုိျပီး ၀င္ေကာက္ေပးတာေပ့ါ ။
သူ႔တုိ႔ အေမျမင္ေတာ့ .....
" ေႀသာ္ ..
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး ၊ အေမ့အျပစ္ပါ ။
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ အေဖကုိ အေမက ခြက္၀ယ္ခုိင္းလိုက္တာ ၊
အေမကုိယ္တုိင္သြား၀ယ္ရမွာ " ဆုိျပီး ကေလးေတြကုိ ဖယ္ခုိင္းျပီး
အေမ ကုိယ္တုိင္ တံျမက္စည္းကိုင္ၿပီး
အမႈိက္ေတြ ရွင္းေတာ့တာပဲ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ အျပင္ကျပန္လာတဲ့ သူတို႔ရဲ့ အေဖက
" မိန္းမရယ္ မင္းေႀကာင့္မဟုတ္ပါဘူး ။
င့ါေႀကာင့္ပါ ငါက ေသခ်ာ မ၀ယ္ခဲ့လုိ႔ပါဆုိျပီး "
မိန္းမေကာက္ထားတဲ့ ဖန္ကဲြစေတြကုိ ယူျပီး
စနစ္တက် လႊင့္ပစ္တာေပ့ါ .... ။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲဗ်ာ .....
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တာဝန္ယူမလား
သူတပါးကိုပဲ အျပစ္ေတြ ပံုခ်ေနမလား။
ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မူပဲေလ။
#မစၥတာေမာင္ကိုသက္
၃၁ရက္ ဇူလိုင္လ ၂၀၁၆ခု
ဖန္ခြက္ေလး ၁ လံုးက်ကဲြေရာတဲ့။
ဒီဖန္ခြက္ က်ကဲြတာကုိအငယ္ဆံုး
ကေလးငယ္ေလးက .....
" ဒီဖန္ခြက္ သားေၾကာင့္ က်ကဲြတာမဟုတ္ဘူး ၊
ဖန္ခြက္ကို စားပဲြေပၚကုိ ေသခ်ာမတင္ပဲ ၊
စားပဲြေစာင္းနားမွာ ထားလုိ႔က်ကဲြတာ၊
အမႀကီးထား ထားတာလားမသိဘူး " လုိ႔ ဆုိတယ္ ။
ဒါကုိ အမႀကီး ျဖစ္တဲ့သူက .....
" ငါ့ ေႀကာင့္မဟုတ္ဘူး ၊
အေမက င့ါကုိ ခုိင္းလို႔ အေမ့ေႀကာင့္ ၊
ငါ့ကုိ ထားခုိင္းျပီး တျခားကိစၥ ခိုင္းလို႔ ျဖစ္တာ"
လို႔ျပန္ေျပာတာကို
သူ႔တုိ႔ အေမႀကားေတာ့ .....
" ဟဲ့ ကေလးေတြ .....
ငါ့ေႀကာင့္လုိ႔ပဲေျပာမေနနဲ႔
နင္တုိ႔အေဖေႀကာင့္လညး္ပါတယ္ ။
င့ါမွာ တစ္ ေန႔ တစ္ ေန႔ အိမ္အလုပ္နဲ႔ ရွဳပ္ေနတာ ၊
ျပီးေတာ့ နင္တုိ႔ အေဖကုိ ငါ ၀ယ္ခုိင္းလုိက္တာ
ဖန္ခြက္ မဟုတ္ဘူး ၊ ယြန္းခြက္လို႔" ေျပာသတဲ့။
အဲဒီအခါမွာ အျပင္ကျပန္ေရာက္လာတဲ့
အေဖႀကီးက မေနႏုိင္ေတာ့ ၀င္ေျပာတာေပါ့ ....
" ဟ ... ငါ ဆုိင္ကုိ သြားေတာ့ ဆုိင္မွာ ယြန္းခြက္က
မရွိဘူး ၊ ဖန္ခြက္က ပုိေကာင္းတယ္ ဆုိလုိ႔
ငါက ၀ယ္လာတာ ၊ ငါ အျပစ္တင္မဟုတ္ဘူး ၊
ဆုိင္ရွင္ပါ အျပစ္ရွိတယ္ ။
ျပီးေတာ့ ထုတ္တဲ့လူေတြပါ အျပစ္ရွိတာကြ ၊ င့ါကုိႀကီး ပံုမခ်နဲ႔ " တဲ့ေလ ....
အဲ့သလို သူတုိ႔ ျပသာနာ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ
တဖက္ရြာက မိသားစုမွာလည္း ဒီလုိပဲ
ဖန္ခြက္ က်ကဲြခဲ့တယ္။
က်ကဲြသြားတဲ့ ဖန္ခြက္ေတြကုိ
အငယ္ဆံုး သားေလးက ၁ စခ်င္းစီ လုိက္ေကာက္ရင္း
ေတာင္းပန္ေလသတဲ့ ....
" သားေႀကာင့္ ဖန္ခြက္က်ကဲြသြားတာ ၊
ေတာင္းပန္ပါတယ္ အမၾကီးရယ္ ၊
သားလက္မျမဲလုိ႔ျဖစ္တာပါ " တဲ့ ...
ဒီေတာ့ အမႀကီးကလဲ ....
" ေမာင္ေလးရယ္ မင္း ေႀကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး ၊
အမက စားပဲြစြန္းနားမွာတင္ခဲ့လုိ႔ အမအျပစ္ပါ "
ဆုိျပီး ၀င္ေကာက္ေပးတာေပ့ါ ။
သူ႔တုိ႔ အေမျမင္ေတာ့ .....
" ေႀသာ္ ..
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး ၊ အေမ့အျပစ္ပါ ။
သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ အေဖကုိ အေမက ခြက္၀ယ္ခုိင္းလိုက္တာ ၊
အေမကုိယ္တုိင္သြား၀ယ္ရမွာ " ဆုိျပီး ကေလးေတြကုိ ဖယ္ခုိင္းျပီး
အေမ ကုိယ္တုိင္ တံျမက္စည္းကိုင္ၿပီး
အမႈိက္ေတြ ရွင္းေတာ့တာပဲ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ အျပင္ကျပန္လာတဲ့ သူတို႔ရဲ့ အေဖက
" မိန္းမရယ္ မင္းေႀကာင့္မဟုတ္ပါဘူး ။
င့ါေႀကာင့္ပါ ငါက ေသခ်ာ မ၀ယ္ခဲ့လုိ႔ပါဆုိျပီး "
မိန္းမေကာက္ထားတဲ့ ဖန္ကဲြစေတြကုိ ယူျပီး
စနစ္တက် လႊင့္ပစ္တာေပ့ါ .... ။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲဗ်ာ .....
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ တာဝန္ယူမလား
သူတပါးကိုပဲ အျပစ္ေတြ ပံုခ်ေနမလား။
ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မူပဲေလ။
#မစၥတာေမာင္ကိုသက္
၃၁ရက္ ဇူလိုင္လ ၂၀၁၆ခု
Friday, July 22, 2016
မုန္႔လင္မယား ေခၚ မုန္႔အုပ္ေလး
မုန္႔လင္မယား ေခၚ မုန္႔အုပ္ေလး
••••••••••••••••••••••••••••••
အိမ္ရွင္ထီးရန္ကုန္ျပန္တုန္းက ရွာစားမိတာ
မုန္႔လင္မယားလည္းပါတယ္။
••••••••••••••••••••••••••••••
အိမ္ရွင္ထီးရန္ကုန္ျပန္တုန္းက ရွာစားမိတာ
မုန္႔လင္မယားလည္းပါတယ္။
အရင္က မုန္႔လင္မယားေရာင္းတဲ့သူေတြက
မုန္႔ဗန္းေလးေသးေသးနဲ႔ ပဲ လုပ္ေရာင္းၾကတာ
အခုၾကေတာ့ ဗန္းႀကီးအႀကီးႀကီးနဲ႔ မုန္႔ရည္ေတြကို
အတင္းထည့္ ဆီေတြ အတင္းေလာင္းၿပီး
လုပ္တာေတြ႕ခဲ့ရတယ္။
စီးပြါးေရး တအားဆန္သြားၿပီး ဆီေတြဗလပြနဲ႔
ဆီကလည္း မသန္႔ေတာ့ ၂ခါထက္ပိုၿပီး မစားျဖစ္ဘူး။
အခု ThiThi DoneDoneမွာ မုန္႔လင္မယားအိုးေလးကို
၂ေသာင္းခြဲနဲ႔ ေရာင္းေနတာေတြလို႔ ေမေမ့ကို ဝယ္ေပးပါလို႔ ေျပာလို႔
ဒီအိုးေလးရတာနဲ႔ လုပ္စားျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
လုပ္စားၾကရေအာင္ဗ်ာ။
••••••••••••••••••••
ဆန္မဳွန္႔ ခြက္တခြက္ မျပည့္တျပည့္
ေရ ခြက္ ၃ခြက္ (~၅၀၀ ml)
ေကာက္ညွင္းမူွန္႔ ထမင္းစားဇြန္း၁ဇြန္း
ပဲမူွန္႔ အစိမ္း ထမင္းစားဇြန္း၁ဇြန္း
ေဆာ္ဒါမူွန့္ လဘက္ရည္ဇြန္း တ၀က္
ဆား သင့္ရံုထည့္
သၾကားနည္းနည္း ပါးစပ္မခ်ဥ္ေအာင္ထည့္တာ
ၾကက္သြန္မိတ္ ပါးပါးလွီး
အားလံုးေရာျပီး ၁နာရီေလာက္နွပ္ထားေလ။
ျပီးရင္ မုန့္နွစ္ထဲကို ၾကက္ဥ ၁လံုးကို
အကာခ်ည္းပဲ ေခါက္ထည့္ပါ။
ပဲျပဳတ္ နွမ္းေထာင္း အဆင္သင့္ျပင္ထားပါ။
Ready ျဖစ္ရင္ စက္ကို အပူေပး
ဆီကို ခြက္ကေလးေတြထဲလိုက္ထည့္ပါ။
ျပီးရင္ မုန့္နွစ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမႊၿပီး
ျဖည္းျဖည့္ျခင္းထည့္ပါ။
ပဲျပဳတ္ထည့္ပါ။
နံနံပင္ႀကိဳက္ရင္လည္းထည့္ပါ။
ဆီကိုလည္း နည္းနည္းျခင္း မုန္႔ခြက္စီကို
လိုက္ထည့္ေပးပါ။
ဝါးတူေလးနဲ႔ အသာတြန္း တြန္းေပးပါ။
မုန့္လင္မယားလိုခ်င္ရင္ေတာ့
မက်က္တက်က္ခြာလို႔ရေလာက္တဲ့အခ်ိန္၂ခုေပါင္း ျပီး
ဟိုဘက္ဒီဘက္လွန္ေပးပါ။
ငံုးဥထည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မုန္႔အႏွစ္ကို
တဝက္ပဲအရင္ထည့္ပါ။
ၿပီးမွ ငံုးဥကို ေဖာက္ထည့္ပါေလ။
က်က္ရင္ေတာ့ဆယ္ျပီး နွမ္းဆားေထာင္းေလး
အေပၚကျဖဴးျပီစားလို႔ ရပါျပီ။
ကေလးေတြလည္း ႀကိဳက္ၾကတယ္ဗ်ာ။
မုန္႔ဗန္းေလးေသးေသးနဲ႔ ပဲ လုပ္ေရာင္းၾကတာ
အခုၾကေတာ့ ဗန္းႀကီးအႀကီးႀကီးနဲ႔ မုန္႔ရည္ေတြကို
အတင္းထည့္ ဆီေတြ အတင္းေလာင္းၿပီး
လုပ္တာေတြ႕ခဲ့ရတယ္။
စီးပြါးေရး တအားဆန္သြားၿပီး ဆီေတြဗလပြနဲ႔
ဆီကလည္း မသန္႔ေတာ့ ၂ခါထက္ပိုၿပီး မစားျဖစ္ဘူး။
အခု ThiThi DoneDoneမွာ မုန္႔လင္မယားအိုးေလးကို
၂ေသာင္းခြဲနဲ႔ ေရာင္းေနတာေတြလို႔ ေမေမ့ကို ဝယ္ေပးပါလို႔ ေျပာလို႔
ဒီအိုးေလးရတာနဲ႔ လုပ္စားျဖစ္တယ္ဗ်ာ။
လုပ္စားၾကရေအာင္ဗ်ာ။
••••••••••••••••••••
ဆန္မဳွန္႔ ခြက္တခြက္ မျပည့္တျပည့္
ေရ ခြက္ ၃ခြက္ (~၅၀၀ ml)
ေကာက္ညွင္းမူွန္႔ ထမင္းစားဇြန္း၁ဇြန္း
ပဲမူွန္႔ အစိမ္း ထမင္းစားဇြန္း၁ဇြန္း
ေဆာ္ဒါမူွန့္ လဘက္ရည္ဇြန္း တ၀က္
ဆား သင့္ရံုထည့္
သၾကားနည္းနည္း ပါးစပ္မခ်ဥ္ေအာင္ထည့္တာ
ၾကက္သြန္မိတ္ ပါးပါးလွီး
အားလံုးေရာျပီး ၁နာရီေလာက္နွပ္ထားေလ။
ျပီးရင္ မုန့္နွစ္ထဲကို ၾကက္ဥ ၁လံုးကို
အကာခ်ည္းပဲ ေခါက္ထည့္ပါ။
ပဲျပဳတ္ နွမ္းေထာင္း အဆင္သင့္ျပင္ထားပါ။
Ready ျဖစ္ရင္ စက္ကို အပူေပး
ဆီကို ခြက္ကေလးေတြထဲလိုက္ထည့္ပါ။
ျပီးရင္ မုန့္နွစ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမႊၿပီး
ျဖည္းျဖည့္ျခင္းထည့္ပါ။
ပဲျပဳတ္ထည့္ပါ။
နံနံပင္ႀကိဳက္ရင္လည္းထည့္ပါ။
ဆီကိုလည္း နည္းနည္းျခင္း မုန္႔ခြက္စီကို
လိုက္ထည့္ေပးပါ။
ဝါးတူေလးနဲ႔ အသာတြန္း တြန္းေပးပါ။
မုန့္လင္မယားလိုခ်င္ရင္ေတာ့
မက်က္တက်က္ခြာလို႔ရေလာက္တဲ့အခ်ိန္၂ခုေပါင္း ျပီး
ဟိုဘက္ဒီဘက္လွန္ေပးပါ။
ငံုးဥထည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မုန္႔အႏွစ္ကို
တဝက္ပဲအရင္ထည့္ပါ။
ၿပီးမွ ငံုးဥကို ေဖာက္ထည့္ပါေလ။
က်က္ရင္ေတာ့ဆယ္ျပီး နွမ္းဆားေထာင္းေလး
အေပၚကျဖဴးျပီစားလို႔ ရပါျပီ။
ကေလးေတြလည္း ႀကိဳက္ၾကတယ္ဗ်ာ။
Wednesday, June 29, 2016
ဘန္ေကာက္မွ Siem Reap သို႔
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
က်ေနာ္က ေခ်ာ္ေတာ္ေငါ့ၿပီး မိန္းမ၊ ကေလး၂ေယာက္နဲ႔ ဘန္ေကာက္ကေန
Siem Reapကို နယ္စပ္ကိုျဖတ္ၿပီး ကားနဲ႔သြားပါတယ္။
အေတြ႕အၾကံဳလိုခ်င္တာရယ္၊
ကေလးေတြကို ေရေျပာင္း ေျမေျပာင္းျပခ်င္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ပါ။
လိုင္းကားစီးဖို႔က ပထမတည္းတဲ့ေနရာက Silom မွာ ျဖစ္ေနေလေတာ့
ထိုင္း-ကမ္ေဘာဒီးယား နယ္စပ္ကို သြားတဲ့ ကားဂိတ္နဲ႔ ေဝးေနတာေၾကာင့္ရယ္က တခ်က္၊
ကေလးေတြပါတာေၾကာင့္ရယ္ ေနာက္တခ်က္ေၾကာင့္ ကားစင္းလံုးငွားၿပီး သြားဖို႔ စီစဥ္လိုက္ပါတယ္။
တည္းတဲ့ Center Point Silomမွာ ေမးေတာ့ နယ္စပ္အထိကို ဘတ္၆၀၀၀ေတာင္းပါတယ္။
အဲ့ဒါနဲ႔ Facebook ထဲက သိတဲ့ ကိုစိုင္း-ဘန္ေကာက္လမ္းၫႊန္ကို ေမးေတာ့ ဘတ္၃၅၀၀ဆိုတာနဲ႔
သူ႔ဆီကပဲ ငွားလိုက္ပါတယ္။
သူမ်ားေတြေျပာတာကေတာ့ ျမန္မာေတြအေနမ်ားတဲ့ Baiyoke suite hotel နဲ့
Baiyoke Sky hotel ျကားက လမ္းၾကားထဲက DD House လို့ေခၚတဲ့
Guest House ကေန နယ္စပ္ကို ထြက္တဲ့ ကားေတြကို စီးလို႔ ရတယ္ေျပာပါတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့ Mo Chit ကားဂိတ္ကေန ဘစ္ကားလည္းစီးလို႔ရတယ္ေျပာပါတယ္။
ဟိုတယ္ကို မနက္ ၉နာရီမွာ လာေခၚပါတယ္။ ကားကေတာ့ တိုယိုတာ INNOVA ပါ။
မိသားစု ၄ေယာက္က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္စီးလို႔ရပါတယ္။
ကားေမာင္းသမားက ထိုင္းလူမ်ိဳးပါ။ စကားသိပ္မေပါက္ေပမယ့္ အဆင္ေျပပါတယ္။
လမ္းမွာ ေမာင္းတာ ၂နာရီခြဲေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့ ေပါက္ေတာရယ္
သူ႔ကားဆီထည့္ဖို႔ရယ္ ခဏရပ္ပါတယ္။
ကိုယ္ေတြက ေကာ္ဖီေသာက္ မုန္႔ျမန္ျမန္စား ဖြါေတာ္ဆက္ေပါ့ေလ။
ေနာက္ထပ္ ၂နာရီဆက္ေမာင္းၿပီးေတာ့ ဆီတခါထပ္ထည့္ပါတယ္။
အဲ့ဒီမွာ နာရီက တခ်က္ခြဲေလာက္ရွိေနျပီဆိုေတာ့ ထမင္းကို ကသုတ္က႐ိုက္ စားလိုက္ပါတယ္။
လူႀကီးေတြက ေကြ႕တယိုရယ္၊ ဝက္သားဒုတ္ထိုးရယ္စားၿပီး ကေလးေတြနဲ႔
ကားဆရာကို ၾကက္ဆီထမင္းေႂကြးလိုက္ပါတယ္။
ေကြ႕တယိုရယ္၊ ၾကက္ဆီထမင္းရယ္က ဘတ္၄၀ဆီနဲ႔ ဝက္သားဒုတ္ထိုးက တပြဲကို
ဘတ္၁၀၀ေပးရပါတယ္။ အရသာက ျမန္မာဝက္သားဒုတ္ထိုးနဲ႔ ဆင္ပါတယ္။
အခ်ဥ္ရယ္ ၾကက္သြန္ျဖဴရယ္ င႐ုတ္သီးစိမ္းေလးကိုက္ၿပီး စားရတာ အရသာရွိပါတယ္။
စားၿပီးလို႔ ေနာက္ထပ္ မိနစ္၂၀ေလာက္ေမာင္းၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့Thai-Cambodia
Poi Pet border ကို ေရာက္ပါၿပီ။ ကီလိုမီတာ ၂၅၀ေလာက္ ေမာင္းခဲ့ရပါတယ္။
ဟိုတယ္ကထြက္ၿပီး သုဝဏၰဘူမိေလယာဥ္ကြင္းသြားတဲ့ အတိုင္းလာခဲ့ၿပီး Route 304အတိုင္းလာ Route 359 ကိုယူၿပီး Route 33ဆံုတဲ့ေနရာကေန Route 33အတိုင္း ေမာင္းခဲ့ရပါတယ္။
ကားကေတာ့ ကားရပ္နားတဲ့ေနရာမွာ ရပ္ထားခဲ့ရပါတယ္။
ထိုင္းဘက္က အင္မီဂေရးရွင္းကို သြားမယ္ထင္ၿပီး ကားသမားနဲ႔ လာေခၚတဲ့ သူေတြေနာက္ကို ေယာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္နဲ႔ လိုက္သြားမိပါတယ္။
ေနရာက @BORDER HOTELရဲ႕ေဘးက အျဖဴေရာင္ အေဆာက္အဦးေလးေရွ႕ကိုပါ။
အဲ့ဒီမွာ လူ၁၀-၁၅ေယာက္ေလာက္ရွိေနၿပီး က်ေနာ္တို႔ ပါ့စပိုစ္ကိုၾကည့္ၿပီး ကမ္ေဘာဒီးယားကို
ဗီဇာမလိုဘူးေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ immigration card ျဖည့္ရမယ္ဆိုၿပီး ပါ့စပိုစ့္ေတြ white card ေတြေတာင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမ္ေဘာဒီးယား immigration cardကို တေယာက္တလက္နဲ႔ ျဖည့္ေပးၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကမွ က်ေနာ့္မိန္းမက သူတို႔ျဖည့္ခဆိုၿပီး ဘတ္၁၀၀-၂၀၀ေတာင္းမယ္ လာေျပာပါတယ္။ ဪ... ကိုယ္ကလည္း ဘတ္၂၀၀ဆိုလည္း ေပးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံလည္းေတာင္းေရာ ဘတ္၂၀၀ေပးတာကို ဘတ္၂၀၀ဆိုတာ တေယာက္ကို ဆိုၿပီး လုပ္ေရာ။
၄ေယာက္ဆိုေတာ့ ဘတ္၈၀၀။
အဲ့ဒါနဲ႔ အိုေက ပါ့စပိုစ့္ေတြအရင္ၾကည့္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ျပန္ယူထားလိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ ေရးထားတဲ့ immigration cardေတြကို ထုတ္ၿပီး ဒါေလးေရးတာ တေယာက္ ဘတ္၂၀၀မေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ထခ်ဲရပါေတာ့တယ္။
ၿပီးေတာ့ ဒီထဲမွာ ငါရဲ႕ ေဒတာေတြပါတယ္ ဒီစာရြက္ကို ျပန္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး သူတို႔ေရွ႕မွာ လူမိုက္ဆန္ဆန္နဲ႔ immigration cardေတြကို စုတ္ၿဖဲလိုက္ပါတယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ သူတို႔ုၿဖဲလည္း ျပန္ၿဖဲမယ္ ေတြးထားၿပီးသားပါ။ ၿပီးေတာ့ ကား ဆီျပန္ အထုတ္ေတြယူၿပီး အဲဒီအေဆာက္အအံုေဘးက လမ္းမကေန ကေလးေတြနဲ႔ ထိုင္း Passport control - immigration office ကို ခ်ီတက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အမိုးေလးအတိုင္းေလွ်ာက္လာခဲ့ရင္ ထိုင္း Passport control - immigration officeက ပထမထပ္မွာပါ။ ေလွကားအတိုင္းတက္သြားရပါတယ္။
ထိုင္း Passport control - immigration ေရာက္ရင္ အထြက္တံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ
ထုလား မထုလား ၾကည့္ပါ။
ၿပီးရင္ေတာ့ ေအာက္ျပန္ဆင္း လမ္းအတိုင္းသာ
မီတာ၃၀၀ေလာက္ေလ်ာက္လာရင္ Kingdom of Cambodia မုဒ္ဦးကိုေတြ.ပါမယ္။
လမ္းကို ညာဘက္အျခမ္းကူးပါ။
ကူးၿပီးတာနဲ႔ Grand Diamond City Hotel and Casino အေက်ာ္မွာ
ကမ္ေဘာဒီးယား Arrival အေဆာက္အဦးေသးေသးေလးကို ေတြ႕ပါမယ္။
အဲ့ဒီမွာ immigration cardယူ ျဖည့္ၿပီး တန္းစီ ဗီဇာေလွ်ာက္ရပါတယ္။
တျပားမွ မေပးရပါဘူး။
ကိုယ္ေတြက အျပန္ကို Siem Reap ကေန ဘန္ေကာက္ကို ျပန္မယ့္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဝယ္ထားၿပီးသားဆိုေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။
Poi pet ကေန Siem Reap ကို သြားမလားေမးၾကတဲ့ ကားသမားေတြအမ်ားႀကီးပါ။
ကိုယ္ေတြသိထားတာက ကားခက ယူအက္စ္၄၀-၅၀ေလာက္ ေပးရမယ္လို႔ သိထားပါတယ္။
ေစာေစာက အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ေခါင္းနည္းနည္းရႈပ္သြားေတာ့ ကားသမားက ဘတ္၂၅၀၀ေတာင္းတာကို ဘတ္၁၉၀၀ပဲ ဆစ္လိုက္မိတယ္။ (Approx. USD 65)
Toyota Camry ေမာ္ဒယ္အေဟာင္း။
ဒါေပမယ့္ ကားကေကာင္းပါတယ္။ အဲယားကြန္းလည္း ေကာင္းတယ္။
Poi Pet borderကေန ၂နာရီခဲြေမာင္းၿပီးေတာ့ Siem Reap ကို ေရာက္ပါတယ္။
ဟိုတယ္ Royal Empire ေရာက္ေတာ့ အကုန္လံုး ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေနၾကပါၿပီ။
ခရီးကေဝး ေနကလည္းပူတာကိုး။ မနက္၉နာရီကတည္းက ဘန္ေကာက္က ထြက္လာတာ
Siem Reap ေရာက္ေတာ့ ညေန ၅နာရီခြဲပါၿပီ။
ေတာ္ေသးတာကဘန္ေကာက္ကို အျပန္ေလယာဥ္နဲ႔ျပန္ဖို႔ စီစဥ္ထားလို႔ပါပဲ။
က်ေနာ္က ေခ်ာ္ေတာ္ေငါ့ၿပီး မိန္းမ၊ ကေလး၂ေယာက္နဲ႔ ဘန္ေကာက္ကေန
Siem Reapကို နယ္စပ္ကိုျဖတ္ၿပီး ကားနဲ႔သြားပါတယ္။
အေတြ႕အၾကံဳလိုခ်င္တာရယ္၊
ကေလးေတြကို ေရေျပာင္း ေျမေျပာင္းျပခ်င္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ပါ။
လိုင္းကားစီးဖို႔က ပထမတည္းတဲ့ေနရာက Silom မွာ ျဖစ္ေနေလေတာ့
ထိုင္း-ကမ္ေဘာဒီးယား နယ္စပ္ကို သြားတဲ့ ကားဂိတ္နဲ႔ ေဝးေနတာေၾကာင့္ရယ္က တခ်က္၊
ကေလးေတြပါတာေၾကာင့္ရယ္ ေနာက္တခ်က္ေၾကာင့္ ကားစင္းလံုးငွားၿပီး သြားဖို႔ စီစဥ္လိုက္ပါတယ္။
တည္းတဲ့ Center Point Silomမွာ ေမးေတာ့ နယ္စပ္အထိကို ဘတ္၆၀၀၀ေတာင္းပါတယ္။
အဲ့ဒါနဲ႔ Facebook ထဲက သိတဲ့ ကိုစိုင္း-ဘန္ေကာက္လမ္းၫႊန္ကို ေမးေတာ့ ဘတ္၃၅၀၀ဆိုတာနဲ႔
သူ႔ဆီကပဲ ငွားလိုက္ပါတယ္။
သူမ်ားေတြေျပာတာကေတာ့ ျမန္မာေတြအေနမ်ားတဲ့ Baiyoke suite hotel နဲ့
Baiyoke Sky hotel ျကားက လမ္းၾကားထဲက DD House လို့ေခၚတဲ့
Guest House ကေန နယ္စပ္ကို ထြက္တဲ့ ကားေတြကို စီးလို႔ ရတယ္ေျပာပါတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့ Mo Chit ကားဂိတ္ကေန ဘစ္ကားလည္းစီးလို႔ရတယ္ေျပာပါတယ္။
ဟိုတယ္ကို မနက္ ၉နာရီမွာ လာေခၚပါတယ္။ ကားကေတာ့ တိုယိုတာ INNOVA ပါ။
Photo: Taxi from Hotel to Thai-Cambodia : Poi Pet border
ကားေမာင္းသမားက ထိုင္းလူမ်ိဳးပါ။ စကားသိပ္မေပါက္ေပမယ့္ အဆင္ေျပပါတယ္။
လမ္းမွာ ေမာင္းတာ ၂နာရီခြဲေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့ ေပါက္ေတာရယ္
သူ႔ကားဆီထည့္ဖို႔ရယ္ ခဏရပ္ပါတယ္။
ကိုယ္ေတြက ေကာ္ဖီေသာက္ မုန္႔ျမန္ျမန္စား ဖြါေတာ္ဆက္ေပါ့ေလ။
ေနာက္ထပ္ ၂နာရီဆက္ေမာင္းၿပီးေတာ့ ဆီတခါထပ္ထည့္ပါတယ္။
အဲ့ဒီမွာ နာရီက တခ်က္ခြဲေလာက္ရွိေနျပီဆိုေတာ့ ထမင္းကို ကသုတ္က႐ိုက္ စားလိုက္ပါတယ္။
လူႀကီးေတြက ေကြ႕တယိုရယ္၊ ဝက္သားဒုတ္ထိုးရယ္စားၿပီး ကေလးေတြနဲ႔
ကားဆရာကို ၾကက္ဆီထမင္းေႂကြးလိုက္ပါတယ္။
ေကြ႕တယိုရယ္၊ ၾကက္ဆီထမင္းရယ္က ဘတ္၄၀ဆီနဲ႔ ဝက္သားဒုတ္ထိုးက တပြဲကို
ဘတ္၁၀၀ေပးရပါတယ္။ အရသာက ျမန္မာဝက္သားဒုတ္ထိုးနဲ႔ ဆင္ပါတယ္။
အခ်ဥ္ရယ္ ၾကက္သြန္ျဖဴရယ္ င႐ုတ္သီးစိမ္းေလးကိုက္ၿပီး စားရတာ အရသာရွိပါတယ္။
Photo: ဝက္သားဒုတ္ထိုးရယ္။ ေကြ႕တယိုရယ္။
Poi Pet border ကို ေရာက္ပါၿပီ။ ကီလိုမီတာ ၂၅၀ေလာက္ ေမာင္းခဲ့ရပါတယ္။
ဟိုတယ္ကထြက္ၿပီး သုဝဏၰဘူမိေလယာဥ္ကြင္းသြားတဲ့ အတိုင္းလာခဲ့ၿပီး Route 304အတိုင္းလာ Route 359 ကိုယူၿပီး Route 33ဆံုတဲ့ေနရာကေန Route 33အတိုင္း ေမာင္းခဲ့ရပါတယ္။
Photo: Route 33 via Route 359
ထိုင္းဘက္က အင္မီဂေရးရွင္းကို သြားမယ္ထင္ၿပီး ကားသမားနဲ႔ လာေခၚတဲ့ သူေတြေနာက္ကို ေယာင္ေတာင္ ေပါင္ေတာင္နဲ႔ လိုက္သြားမိပါတယ္။
ေနရာက @BORDER HOTELရဲ႕ေဘးက အျဖဴေရာင္ အေဆာက္အဦးေလးေရွ႕ကိုပါ။
Photo: @BORDER HOTEL (Google)
ဗီဇာမလိုဘူးေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ immigration card ျဖည့္ရမယ္ဆိုၿပီး ပါ့စပိုစ့္ေတြ white card ေတြေတာင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမ္ေဘာဒီးယား immigration cardကို တေယာက္တလက္နဲ႔ ျဖည့္ေပးၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကမွ က်ေနာ့္မိန္းမက သူတို႔ျဖည့္ခဆိုၿပီး ဘတ္၁၀၀-၂၀၀ေတာင္းမယ္ လာေျပာပါတယ္။ ဪ... ကိုယ္ကလည္း ဘတ္၂၀၀ဆိုလည္း ေပးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံလည္းေတာင္းေရာ ဘတ္၂၀၀ေပးတာကို ဘတ္၂၀၀ဆိုတာ တေယာက္ကို ဆိုၿပီး လုပ္ေရာ။
၄ေယာက္ဆိုေတာ့ ဘတ္၈၀၀။
အဲ့ဒါနဲ႔ အိုေက ပါ့စပိုစ့္ေတြအရင္ၾကည့္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ျပန္ယူထားလိုက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ ေရးထားတဲ့ immigration cardေတြကို ထုတ္ၿပီး ဒါေလးေရးတာ တေယာက္ ဘတ္၂၀၀မေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ထခ်ဲရပါေတာ့တယ္။
ၿပီးေတာ့ ဒီထဲမွာ ငါရဲ႕ ေဒတာေတြပါတယ္ ဒီစာရြက္ကို ျပန္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး သူတို႔ေရွ႕မွာ လူမိုက္ဆန္ဆန္နဲ႔ immigration cardေတြကို စုတ္ၿဖဲလိုက္ပါတယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ သူတို႔ုၿဖဲလည္း ျပန္ၿဖဲမယ္ ေတြးထားၿပီးသားပါ။ ၿပီးေတာ့ ကား ဆီျပန္ အထုတ္ေတြယူၿပီး အဲဒီအေဆာက္အအံုေဘးက လမ္းမကေန ကေလးေတြနဲ႔ ထိုင္း Passport control - immigration office ကို ခ်ီတက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
Photo: To Thai Immigration - Passport Control
Photo: To Thai Immigration - Passport Control
ထိုင္း Passport control - immigration ေရာက္ရင္ အထြက္တံုးကို ေသေသခ်ာခ်ာ
ထုလား မထုလား ၾကည့္ပါ။
Photo: To Cambodia Immigration
Photo: Kingdom of Cambodia မုဒ္ဦး
လမ္းကို ညာဘက္အျခမ္းကူးပါ။
ကူးၿပီးတာနဲ႔ Grand Diamond City Hotel and Casino အေက်ာ္မွာ
ကမ္ေဘာဒီးယား Arrival အေဆာက္အဦးေသးေသးေလးကို ေတြ႕ပါမယ္။
Photo: Cambodia Immigration (Google)
တျပားမွ မေပးရပါဘူး။
ကိုယ္ေတြက အျပန္ကို Siem Reap ကေန ဘန္ေကာက္ကို ျပန္မယ့္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဝယ္ထားၿပီးသားဆိုေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။
Poi pet ကေန Siem Reap ကို သြားမလားေမးၾကတဲ့ ကားသမားေတြအမ်ားႀကီးပါ။
ကိုယ္ေတြသိထားတာက ကားခက ယူအက္စ္၄၀-၅၀ေလာက္ ေပးရမယ္လို႔ သိထားပါတယ္။
ေစာေစာက အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ေခါင္းနည္းနည္းရႈပ္သြားေတာ့ ကားသမားက ဘတ္၂၅၀၀ေတာင္းတာကို ဘတ္၁၉၀၀ပဲ ဆစ္လိုက္မိတယ္။ (Approx. USD 65)
Toyota Camry ေမာ္ဒယ္အေဟာင္း။
Photo: Transport from Poi Pet border to Royal Empire Hotel
Poi Pet borderကေန ၂နာရီခဲြေမာင္းၿပီးေတာ့ Siem Reap ကို ေရာက္ပါတယ္။
Photo: Entrance of Siam Reap City
ခရီးကေဝး ေနကလည္းပူတာကိုး။ မနက္၉နာရီကတည္းက ဘန္ေကာက္က ထြက္လာတာ
Siem Reap ေရာက္ေတာ့ ညေန ၅နာရီခြဲပါၿပီ။
ေတာ္ေသးတာကဘန္ေကာက္ကို အျပန္ေလယာဥ္နဲ႔ျပန္ဖို႔ စီစဥ္ထားလို႔ပါပဲ။
Tuesday, June 14, 2016
က်ေနာ္နဲ႔ ဘန္ေကာက္သြား ၿမိဳ႕လား
က်ေနာ္နဲ႔ ဘန္ေကာက္သြားၿမိဳ႕လား။
•••••••••••••••••••••••••••••
ဒီေန႔ ဘန္ေကာက္မွာ လိုင္းကားလို
ေက်ာက္ဖယားျမစ္ထဲမွာ လိုင္းသေဘာၤစီးခဲ့တယ္။
ပိုက္ဆံလိုက္ေကာက္တဲ့ စပယ္ယာပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးပဲ။ သေဘာၤဆိပ္တိုင္းရပ္ၿပီး
လူတင္ လူခ်လုပ္တယ္။ တမိနစ္ထက္မပိုဘူး။
Grand Place - Tha Chang pier ကေန
Silom - Sathorn (taksin) ကိုစီးတာ
ကေလး၂ေယာက္က ဖရီး။
လူႀကီး၂ေယာက္က တေယာက္ကို
၁၅ ဘတ္ပဲေပးရတယ္။
ထိုင္စရာေတာ့ မရဘူး။ လူေတာ့ ၾကပ္တယ္။
အသြားတုန္းကေတာ့ Ling Tail boatစီးတာဗ်။
တေယာက္ကို ၄၀က်တယ္။ ၂ေယာက္ ဘတ္၈၀။
လူတန္းစားမ်ိဳးစံုစီးၾကတာေတြ႕ရတယ္။
ထိုင္းလူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံျခားသား၊ တိုးရစ္၊ အျဖဴေကာင္
ေက်ာင္းသား၊ ဝန္ထမ္း အစံုပဲဗ်။
ဘန္ေကာက္ Traffic ကို ေရွာင္တဲ့ နည္းတခုပဲဗ်။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ BTS (Sky train)လည္း
စီးခဲ့ေသးတယ္။ Saphan Taksin ကေန
Prom Phong station ကိုဗ်။
တေယာက္ကို ၄၂ဘတ္က်တယ္။
ရံုးဆင္းခ်ိန္ဆိုေတာ့ လူကေတာ့ ၾကပ္တာေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒီမွာလည္း လူတန္းစားမ်ိဳးစံုစီးၾကတာေတြ႕ရတယ္။
ဘစ္ကားဂိတ္ေတြမွာေတာ့ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြပဲ
အမ်ားဆံုး ေစာင့္စီးၾကတာ ျမင္ခဲ့ရတယ္။
က်ေနာ္ယွဥ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ရန္ကုန္နဲ႔
ထိုင္းဘန္ေကာက္ကို ၾကည့္မိတယ္။
လူတန္းစားက အေတာ့္ကို ကြာ သြားၿပီဗ်။
ျမန္မာျပည္မွာ ရထားစီး ဘစ္ကားစီးတဲ့ လူတန္းစားနဲ႔
ထိုင္းက ရထားစီး ဘစ္ကားစီးတဲ့ လူတန္းစားက
အရမ္းကို ကြာသြားၿပီဗ်။
အေဆာက္အဦးေတြ လမ္းေတြ မဆိုထားနဲ႔
လူေတြရဲ႕ ပါစင္နယ္လတီပါ ကြာသြားတာဗ်။
ေတြးၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ့ကို စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
လူေနမူအဆင့္အတန္း၊ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊
လူေတြရဲ႕ လူရည္လူေသြး၊ လူေတြရဲ႕ ဝတ္စားပံုေတြက
အစ ထိုင္းေတြက အစစအရာရာသာသြားၿပီဗ်။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အတင္းကာေရာ ေန႔ေရာညပါ
ကုန္း႐ုန္းၿပီးႀကိဳးစားကာမွ ေနာင္ ၁၀-၁၅ႏွစ္ေလာက္
ၾကာမွ ဒီကေန႔ ဘန္ေကာက္ကို
မွီေကာင္းမွီႏိုင္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
သူတို႔ကလည္း ရပ္ေနမွာမွ မဟုတ္တာ။
ေတြးၾကည့္ ယွဥ္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေမာလူေမာျဖစ္ၿပီး
ဟိုတယ္ျပန္ ပက္လက္လွန္ၿပီး ေရးလိုက္တာဗ်ာ။
#မစၥတာေမာင္ကိုသက္
ေခတၱဘန္ေကာက္
ဇြန္လ ၁၄ရက္ ၂၀၁၆ခု
ညေန၆နာရီ၄၂မိနစ္
ပံုက သေဘာၤစီးလက္မွတ္ ၂ေယာက္စာပါ။
•••••••••••••••••••••••••••••
ဒီေန႔ ဘန္ေကာက္မွာ လိုင္းကားလို
ေက်ာက္ဖယားျမစ္ထဲမွာ လိုင္းသေဘာၤစီးခဲ့တယ္။
ပိုက္ဆံလိုက္ေကာက္တဲ့ စပယ္ယာပါတယ္။
အမ်ိဳးသမီးပဲ။ သေဘာၤဆိပ္တိုင္းရပ္ၿပီး
လူတင္ လူခ်လုပ္တယ္။ တမိနစ္ထက္မပိုဘူး။
Grand Place - Tha Chang pier ကေန
Silom - Sathorn (taksin) ကိုစီးတာ
ကေလး၂ေယာက္က ဖရီး။
လူႀကီး၂ေယာက္က တေယာက္ကို
၁၅ ဘတ္ပဲေပးရတယ္။
ထိုင္စရာေတာ့ မရဘူး။ လူေတာ့ ၾကပ္တယ္။
အသြားတုန္းကေတာ့ Ling Tail boatစီးတာဗ်။
တေယာက္ကို ၄၀က်တယ္။ ၂ေယာက္ ဘတ္၈၀။
လူတန္းစားမ်ိဳးစံုစီးၾကတာေတြ႕ရတယ္။
ထိုင္းလူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံျခားသား၊ တိုးရစ္၊ အျဖဴေကာင္
ေက်ာင္းသား၊ ဝန္ထမ္း အစံုပဲဗ်။
ဘန္ေကာက္ Traffic ကို ေရွာင္တဲ့ နည္းတခုပဲဗ်။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ BTS (Sky train)လည္း
စီးခဲ့ေသးတယ္။ Saphan Taksin ကေန
Prom Phong station ကိုဗ်။
တေယာက္ကို ၄၂ဘတ္က်တယ္။
ရံုးဆင္းခ်ိန္ဆိုေတာ့ လူကေတာ့ ၾကပ္တာေပါ့ဗ်ာ။
အဲဒီမွာလည္း လူတန္းစားမ်ိဳးစံုစီးၾကတာေတြ႕ရတယ္။
ဘစ္ကားဂိတ္ေတြမွာေတာ့ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြပဲ
အမ်ားဆံုး ေစာင့္စီးၾကတာ ျမင္ခဲ့ရတယ္။
က်ေနာ္ယွဥ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ရန္ကုန္နဲ႔
ထိုင္းဘန္ေကာက္ကို ၾကည့္မိတယ္။
လူတန္းစားက အေတာ့္ကို ကြာ သြားၿပီဗ်။
ျမန္မာျပည္မွာ ရထားစီး ဘစ္ကားစီးတဲ့ လူတန္းစားနဲ႔
ထိုင္းက ရထားစီး ဘစ္ကားစီးတဲ့ လူတန္းစားက
အရမ္းကို ကြာသြားၿပီဗ်။
အေဆာက္အဦးေတြ လမ္းေတြ မဆိုထားနဲ႔
လူေတြရဲ႕ ပါစင္နယ္လတီပါ ကြာသြားတာဗ်။
ေတြးၾကည့္ရင္ ေတာ္ေတာ့ကို စိတ္မေကာင္းစရာပဲ။
လူေနမူအဆင့္အတန္း၊ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊
လူေတြရဲ႕ လူရည္လူေသြး၊ လူေတြရဲ႕ ဝတ္စားပံုေတြက
အစ ထိုင္းေတြက အစစအရာရာသာသြားၿပီဗ်။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အတင္းကာေရာ ေန႔ေရာညပါ
ကုန္း႐ုန္းၿပီးႀကိဳးစားကာမွ ေနာင္ ၁၀-၁၅ႏွစ္ေလာက္
ၾကာမွ ဒီကေန႔ ဘန္ေကာက္ကို
မွီေကာင္းမွီႏိုင္လိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။
သူတို႔ကလည္း ရပ္ေနမွာမွ မဟုတ္တာ။
ေတြးၾကည့္ ယွဥ္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေမာလူေမာျဖစ္ၿပီး
ဟိုတယ္ျပန္ ပက္လက္လွန္ၿပီး ေရးလိုက္တာဗ်ာ။
#မစၥတာေမာင္ကိုသက္
ေခတၱဘန္ေကာက္
ဇြန္လ ၁၄ရက္ ၂၀၁၆ခု
ညေန၆နာရီ၄၂မိနစ္
ပံုက သေဘာၤစီးလက္မွတ္ ၂ေယာက္စာပါ။
Monday, June 13, 2016
ဒန္႔သလြန္ရြက္ ဟင္းခါး။
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး။ ေသာက္ခ်င္လို႔။
ၾကက္သြန္ျဖဴ
ပုဇြန္ေျခာက္မႈန္႔
ဆားနဲ႔ က်ေအာင္တည္။
ဒန္႔သလြန္ရြက္သင္ထား။
ခြက္ထဲထည့္။
ဟင္းရည္ပြက္ပြက္ဆူတာထည့္။ :-))
အိမ္ရွင္ထီး၏ မီးဖိုေခ်ာင္ - Hubby Kitchen
ခြက္ထဲထည့္။
ဟင္းရည္ပြက္ပြက္ဆူတာထည့္။ :-))
အိမ္ရွင္ထီး၏ မီးဖိုေခ်ာင္ - Hubby Kitchen
Sunday, June 12, 2016
အုန္းႏို႔ ေက်ာက္ေက်ာ
အာဂါအာဂါ အျဖဴေရာင္ကို ေရတလီတာ
သၾကား ၃၅၀ဂရမ္နဲ႔ေဖ်ာ္ၿပီး ပြက္ေအာင္တည္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ အုန္းႏို႔ဗူးေသးတဗူးကိုထည့္ုပီး ေမႊပါတယ္။
Saturday, June 11, 2016
ေသာၾကာေန႔၏ ေနာက္ဆက္တြဲစာမ်က္ႏွာမ်ား
သက္သတ္လြတ္ ထမင္းေၾကာ္
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••ဆီသတ္
ၾကက္သြန္ျဖဴဒါးျပား႐ိုက္နဲ႔
ၾကက္သြန္နီအတံုးလွီးထားတာနဲ႔။
အဲဒီထဲကို knorr vegatable soup stockထည့္
ထမင္းေျခထားတာ ထည့္
ၿပီးေတာ့ ေျပာင္ဖူး၊ ဥနီ၊
ပဲေတာင့္ရွည္လွီးထားတာထည့္
ေမႊဗ်ာ။
ဆားနည္းနည္း ျမည္းၿပီးထည့္
ခ်ကာနီးၾကမွ ေဂၚဖီပါးပါးလွီးထားတာထည့္
ေမႊ........
လြယ္မွ လြယ္
ေကာင္းမွ ေကာင္း.............
ေကာ္ျပန္႔ေၾကာ္က
ရယ္ဒီမိတ္သက္သက္လြတ္ေၾကာ္ပါ။
အိမ္ရွင္ထီး၏ မီးဖိုေခ်ာင္ - Hubby Kitchen
ပဲသီး၊ ကၫႊတ္၊ ေျပားင္းဖူး၊ ဥနီ၊ မိႈေရာေၾကာ္တယ္။
ပဲသီး၊ ကၫႊတ္၊ ေျပားင္းဖူး၊ ဥနီ၊ မိႈေရာေၾကာ္တယ္။
ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ဆားနဲ႔ပဲ ထည့္ေၾကာ္တာပါ။
အိမ္ရွင္ထီး၏ မီးဖိုေခ်ာင္ - Hubby Kitchen
Friday, June 10, 2016
ကတ္ေၾကးကိုက္
ဘာလို႔ ကတ္ေၾကးကိုက္လို႔ ေခၚရသလဲေမးျမန္ၾကည့္ေတာ့
ညႇပ္ေခါက္ဆြဲက ပထမအစတုန္းက အျပင္လိုက္ႀကီးတဲ့။
အဲ့ဒါကို အခုစားတဲ့ အရြယ္ေတာ္ရေအာင္
ကတ္ေၾကးနဲ႔ ကိုက္ရလို႔ ကတ္ေၾကးကိုက္လို႔ ေခၚတာလို႔ မွတ္ဘူးပါတယ္။
ညႇပ္ေခါက္ဆြဲဖတ္ကို ေရေအးနဲ့ေဆး
ငရုပ္သီးဆီခ်က္ ပဲငံျပာရည္အေနာက္
ဆားအနည္းငယ္နဲ႔ ႏွံအာင္ေမႊထား။
ၾကက္သြန္မိတ္ပါးပါးလွီး ပဲပင္ေပါက္ေရေဆးထား။
ဒယ္အိုးထဲဆီထည့္ ဆီပူရင္ၾကက္ၪ၂လံုးေဖာက္ထည့္ေမႊ
ခဏေမြွျပီးျပန္ဆယ္ထား
၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ ျပီးျပန္ဆယ္ထား။
ၾကက္သြန္ျဖူဒါးျပားရိုက္ဆီအိုးထဲထည့္
အသားထည့္
ပုဇြန္ထည့္
ကင္းမြန္ထည့္။
ဆားနဲနဲထည့္ ၊
ခရုဆီထည့္ ေခါက္ဆြဲထည့္ ၊
အေရးျကီးဆံုး ရွာလကာရည္ ၂-၃ဇြန္းထည့္။ (အမွန္ကပအံုးရည္ထည့္ရမွာ- မရွိလို႔)
ပဲျပဳတ္ထည့္။ ပဲပင္ေပါက္ထည့္ ။
ျပန္ဆယ္ထားတဲ့ ၾကက္ဥနဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္းထည့္။
ၾကက္သြန္ျမိတ္ထည့္။
မီးျပင္းနဲျပင္းနဲ့နဲနဲေမႊျပီးရင္ ကတ္ေၾကးကိုက္ရပါျပီ။
အိမ္ရွင္ထီး၏ မီးဖိုေခ်ာင္ - Hubby Kitchen
Subscribe to:
Posts (Atom)